ผ่านเข้าสู่ช่วงปิดเทอมมาได้สักพักนึงแล้ว แล้วก็กลับมาอยู่ที่บ้านด้วยเหตุจากการที่มหาวิทยาลัย เปลี่ยนรูปแบบการเปิดเทอมเพื่อต้อนรับประชาคมอาเซียน ทำให้คราวนี้เวลาสำหรับหยุดนั้น ยาวนานถึงหกเดือน จขบ.ที่ปกติอยู่เชียงใหม่จะได้ดูหนังในโรงประจำ ก็เลยต้องเปลี่ยนมาอาศัยดูหนังผ่านเว็บแทน
ปกติแล้วเป็นคนที่นอกจากหนังในกระแสที่เค้าดูๆกัน ก็จะชอบสุ่มดูหนังเรื่องนู้นเรื่องนี้แบบหว่านๆ อาศัยหน้าปกน่าสนใจ หรือเลือกดูในแนวที่ชอบ อย่างหนังจิตวิทยา หนังแนวอบอุ่น หนังปรัชญา หรือไม่ก็หนังจำพวกที่ให้อารมณ์กดดัน โดยไม่ได้สนใจถึงองค์ประกอบหรือคนแสดง แต่จะค่อยๆคิดตามเนื้อเรื่อง และสนุกไปกับการวิเคราะห์ว่าเราได้อะไรจากหนังมากกว่า
คราวนี้ จากที่ตอนแรกตั้งใจจะหาหนังเกาหลีจำพวกฟีลกู๊ดอบอุ่นดูสักเรื่อง แต่ก็กลับไปสะดุดตากับชื่อเรื่อง และใบปิดหนังของเรื่องนี้เข้าเสียก่อน
เราถูกผู้หญิงในรูปดึงให้เรานั่งมองอยู่ได้นานสองนาน และไม่รู้ทำไม มันทำให้เรานึกถึงหนังเกาหลีเรื่องหนึ่งที่เราไม่เคยคิดจะหยิบมันมาดูอีกครั้ง แต่เรากลับจำมันได้ดี "Old Boy"
เราใช้เวลาอ่านรีวิวที่มีอยู่น้อยนิดของเรื่องนี้ ในเน็ตสักพักหนึ่ง แล้วก็ตัดสินใจว่าจะดูมันแม้จะมีคำโปรยไว้ก่อนว่าเรื่องนี้ติดเรท 18+
เริ่มเรื่องแล้วนะคะ
เรื่องเปิดมาที่ชายแก่อายุ70คนหนึ่ง เป็นนักเขียนที่มีชื่อเสียงในวงการวรรณกรรมมายาวนาน เขาอาศัยอยู่ในบ้านหลังขนาดกลาง โดยมีลูกศิษย์ซึ่งเรียนจบวิศวะกรแต่ผันตัวมาเป็นนักเขียน มาคอยดูแล
บ่ายวันหนึ่ง พวกเขากลับมาพบกับเด็กสาวแปลกหน้าวัย17กำลังนอนหลับสบายอยู่ที่เก้าอี้นอนหน้าบ้านของเขา เธอแนะนำตัวว่าชื่ออึนกิว บ้านอยู่ไม่ไกลจากบ้านชายแก่นัก และแอบเข้ามาหลับที่นี่เป็นประจำ ชายแก่ สะดุดใจกับความน่ารักสดใสราวกับดอกไม้ที่เบ่งบานสะพรั่งท่ามกลางหยาดน้ำฝน ที่สุด เธอก็กลายมาเป็นคนดูแลบ้านให้กับชายแก่ ในยามที่ลูกศิษย์ของเขาไม่อยู่
ชายแก่ถูกเสน่ห์แบบซื่อๆของอึนกิวยั่วยวนอยู่ทุกขณะวินาที ไม่ว่าจะเป็นการโชว์กางเกงในแบบไม่ระวังตัว การเข้ามาคลุกคลีสัมผัสใกล้ชิด การใส่เสื้อรัดๆและกระโปรงสั้นเดินไปไหนมาไหนในบ้าน หรือแม้แต่การไม่ระวังตัวที่จะปกปิดเนินเนื้อบริเวณหน้าอกที่กำลังพัฒนาขึ้นตามวัยของเด็กซึ่งกำลังจะแตกสาว
นอกจากนั้นนิสัยอันน่ารักและสดใส ก็ทำให้จิตใจของชายแก่ถูกเติมเต็มอย่างช้าๆ
แต่สำหรับอึนกิวแล้ว ท่าทางที่แสดงออกทำให้เขารู้ว่า เธอไม่ได้คิดอะไรกับเขาเกินไปกว่าคุณตาคนหนึ่ง
ชายแก่ซึ่งหลงใหลอึนกิวอย่างล้ำลึกขึ้นทุกวัน สำนึกตัวดีว่า เขากับเธอไม่คู่ควรกันแม้แต่เพียงน้อย เขาจึงเก็บเอาความฝันอันลึกล้ำที่เขามีต่อเธอ มาบรรยายลงในงานเขียน และคิดจะเก็บมันไว้เป็นความลับที่มีแต่เพียงเขาเท่านั้นที่ล่วงรู้
แต่มันก็ถูกเปิดเผยจนได้...
ลูกศิษย์ของเขาเอง ขโมยผลงานเรื่อง"อึนกิว"ที่ชายแก่เขียน ไปตีพิมพ์ในนามของตัวเอง และแท้จริงแล้ว เขาไม่เคยเขียนงานอะไรได้เลย หนังสือเล่มปัจจุบันที่กำลังสร้างชื่อเสียงให้เขาได้โลดแล่นในวงการ ก็เป็นแค่งานที่อาจารย์เขียนเล่นๆ และส่งต่อให้เขานำมันไปใช้เพื่อส่งตัวเองให้สูงขึ้นไป เขาถูกความแค้นนี้ครอบงำมาตลอด ชายแก่โกรธ แต่เขาไม่สามารถทวงมันคืนได้ เพราะเขาไม่ต้องการให้อึนกิวรู้ ว่าตนเองเป็นคนแต่งมันขึ้นมา
เด็กสาวอึนกิวในวัยที่กำลังสับสนกับเรื่องรอบด้าน และมีความต้องการในตัวของเพศตรงข้าม เมื่อเธอได้อ่านมัน และคิดไปว่าชายหนุ่มลูกศิษย์ของอาจารย์เป็นคนเขียน เธอจึงค่อยขยับเข้าหาเขามากขึ้นเพื่อทำตามเสียงเรียกร้องของร่างกาย
ในวันเกิดของชายแก่ ทั้งสามคนกลับมารวมตัวกันที่บ้าน ในบรรยากาศที่อึดอัด ที่สุดชายแก่ก็ขอตัวไปนอนโดยมีอึนกิวเดินตามมาส่ง เธอพูดสุขสันต์วันเกิด เขาจึงกอดเธอไว้ในแบบที่ไม่เรียกร้องอะไร เธอกอดตอบเขาและปล่อยออก เด็กสาวมองชายแก่ ประทับริมฝีปากบนหน้าฝากของเขา ก่อนก้าวออกจากห้องไป "ราตรีสวัสดิ์เช่นกันอึนกิว" ชายแก่พูดไล่หลัง ก่อนล้มตัวลงนอน
ชายแก่สะดุ้งตื่นขึ้นกลางดึก เพราะเสียงขยับของโต๊ะที่ชั้นใต้ดิน และเสียงครางที่ดังมาแผ่วๆ และเมื่อหาต้นตอของเสียงเจอ เขาก็พบกับร่างสองร่างของอึนกิวและชายหนุ่มลูกศิษย์ที่กำลังมีสัมพันธ์สวาทกันอยู่ที่ห้องทำงานของเขาเอง เขานิ่งงัน และปีนลงจากบันไดที่ใช้ปีนแอบดูอย่างเงียบเชียบ
ชายแก่จัดการขันเพลาล้อรถตัวเองให้หลวม ปล่อยลมยางล้อรถของชายหนุ่ม และรอดูผลจากการกระทำของเขาที่จะเกิดขึ้นในตอนเช้า ตามคาด ชายหนุ่มขับรถที่เขาวางยาเอาไว้ออกไป และประสบอุบัติเหตุเล็กน้อย หลังจากเอารถไปซ่อม ชายหนุ่มก็รีบขับรถเพื่อกลับมาหาชายแก่ด้วยความเกรี้ยวกราด เพราะรู้ว่าตนเองจะโดนฆ่า ...เขาประสบอุบัติเหตุอีกครั้ง คราวนี้มันร้ายแรงจนถึงแก่ชีวิต และเป็นความประมาทของเขาเองที่ส่งให้เขาไปตาย
เป็นเวลาหลายวัน กว่าที่อึนกิวจะกลับไปที่บ้านของชายแก่ หลังจากชายหนุ่มตาย เธอก็เอะใจ และรู้ความจริงเข้าจนได้ว่า เรื่อง"อึนกิว"นั้น คนที่เขียนขึ้นมาก็คือชายแก่
เธอเข้าไปในบ้าน สภาพของทุกอย่างดูรกรุงรังขาดการดูแล จารชามอาหารมีแมลงวันไต่ตอม ขวดเหล้ากระจายเกลื่อนอยู่ตามพื้น เธอพบชายแก่นอนขดตัวนิ่งอยู่มุมหนึ่ง อึนกิวเข้าไปเขย่าตัวและร้องเรียกเขา แต่เธอก็หยุดมันลง เมื่อได้กลิ่นสาบเหม็นเน่าลอยออกมาจากร่างของชายแก่...
เธอเริ่มร้องให้และสารภาพทุกอย่าง แท้จริงแล้วคนที่เธอรักไม่ใช่ชายหนุ่ม แต่เป็นชายแก่นั่นเอง เธอตกหลุมรักในความอบอุ่นและอ่อนโยนที่เธอได้รับ เธอเองก็ถูกชายแก่เติมเต็มทีละน้อยเช่นกัน การที่เธอมีสัมพันธ์กับชายหนุ่ม ก็เกิดขึ้นเพียงเพราะความต้องการของร่างกาย และความเหงาที่มี
"ฉันเป็นของคุณนะคะ" เธอพูดและซบหน้าลงกับหลังของชายแก่ที่ยังคงแน่นิ่ง "ลาก่อนค่ะ คุณตา" เธอกล่าวส่งท้าย วางช่อดอกไม้สีขาวในมือลง และเดินหายออกจากบ้านไป
"ลาก่อน อึนกิว" ชายแก่ขยับปากพูด และค่อยๆเปิดเปลือกตาขึ้น...
...............................................................................................................................
เรารู้สึกว่า มันเป็นหนังที่ค่อนข้างกดดัน และมีบรรยากาศหน่วงๆอยู่ตลอดเรื่อง หนังสอนให้เรามองเห็นสภาพจิตใจที่แสนจะยุ่งเหยิงของมนุษย์ วุฒิภาวะที่มากขึ้น ไม่ได้ทำให้เรากลายเป็นคนคิดดีทำดี แต่มันกลับสอนให้เราข่มใจตัวเองไม่ให้ทำชั่วได้มากขึ้นต่างหาก
ฉากเซ็ก และโชว์เรือนร่างมีให้เห็นแบบจะๆไม่ปิดบัง ไม่มีเซนเซอร์ ตั้งแต่ท่อนบนยันท่อนล่าง ดังนั้นจึงน่าจะเหมาะกับผู้ใหญ่มากกว่า ทั้งเนื้อหายังหนักหน่วงและผิดศีลธรรมอยู่ไม่น้อย แต่เราก็ไม่สามารถปฏิเสธได้ ว่าเรื่องแบบนี้สามารถเกิดขึ้นในสังคมได้ ไม่ว่าเราจะพยายามปกปิด หรือไม่ยอมรับมันเท่าไรก็ตาม
เราเลือกที่จะมองข้ามฉากอีโรติคเหล่านั้น และดิ่งตัวเองลงกับเนื้อหา แบบที่ชอบทำอยู่เสมอๆ เราจึงค่อนข้างสนุก และรู้สึกว่าหนังแนวนี้มีเสน่ห์ดึงดูดเอามากๆ
สุดท้ายนี้ ขอให้ทุกท่านมีความสุขกับหนังที่เลือกนะคะ เชื่อว่าหนังทุกเรื่อง มีเสน่ห์ในตัวเองเสมอค่ะ สุขสันต์วันสงกรานต์นะคะทุกท่าน ^ ^
